Για το “Famous magazine” Ιανουάριος 2009
Μουσικός, συνθέτης, ενορχηστρωτής, δάσκαλος. . . και άλλα πολλά που θα τα μάθετε στην παρακάτω γνωριμία μας, με τον Αντώνη Ζαχαράκη.
Ποιος είναι ο Αντώνης;
Γεννήθηκε το Νοέμβριο του 1969 στο Ρέθυμνο της Κρήτης.
Το 1983 πήρε τα πρώτα του μαθήματα κρουστών στην Δημοτική Φιλαρμονική Ρεθύμνου (της οποίας παραμένει ενεργό μέλος), με καθηγητή τον Νίκο Αντωνακάκη.
Είναι μέλος της Πειραματικής Συμφωνικής Ορχήστρας Ρεθύμνου και μέλος του μουσικού σχήματος «Φωνές του Νότου».
Παράλληλα γράφει μουσική και επιμελείται την ενορχήστρωση σε αρκετές δισκογραφικές δουλειές. Παίζει drums και κρουστά
Έχει συνεργαστεί με το « Τρίφωνο», με τον Κώστα και το Μανόλη Βερδινάκη , με τη Σούλα Δασκαλομαρκάκη ,με το Στρατή Γουνάκη ,τον Ηλία Πίτερη, τα αδέλφια Νεκτάριο
και Ευτύχη Κωστάκη και άλλους…Τα τελευταία χρόνια συνεργάζεται με τον Στέλιο Μπικάκη.
Μάλιστα ο Αντώνης έχει επιμεληθεί την ενορχήστρωση του τελευταίου δίσκου “Κρητών Νόστος” του Στέλιου Μπικάκη και υπογράφει και τη μουσική σε ένα τραγούδι που έχει ξεχωρίσει από το δίσκο του, το “Μάθημα”…
Αυτή την περίοδο βρίσκεται στο studio και ετοιμάζει ένα νέο cd με κλασική μουσική…
Πότε και πως ξεκίνησες η ενασχόλησή σου με τη μουσική;
Το 1983 που επανιδρύθηκε η φιλαρμονική στο Ρέθυμνο. Εκεί με αρχιμουσικό τον Κώστα Αποστολάκη και δάσκαλους τον Νίκο Αντωνακάκη και τον Άκη Πλαϊτη έκανα τα πρώτα μαθήματα.
Από το 1990 διδάσκω πλέον στη φιλαρμονική Ρεθύμνου και είναι ένας χώρος που έχει γίνει σίγουρα μέρος της ζωής μου!
Μετράς δηλαδή 25 χρόνια στην Φιλαρμονική Ρεθύμνου, πως αισθάνεσαι που από εκεί “βγάζεις” μουσικούς;
Εννοείται ότι χαίρομε όταν “βγαίνει” κάποιο νέο ταλέντο ,γιατί δεν είναι εύκολο! Πρέπει να το έχουνε μέσα τους, και θέλει και πολύ δουλειά! Πιο πολύ “βγαίνουν” από μόνα τους δηλαδή ,παρά τα “βγάζω” εγώ.Εγώ απλά τους δείχνω τη κατεύθυνση…
Ποια μουσική άρχισες να πρωτοψιθυρίζεις;
Νίκο Ξυλούρη και Χαρούλα Αλεξίου! Ήταν ότι ακουγόταν στο σπίτι εκείνη την εποχή. Να μην ξεχάσω την αγάπη μου όπως έλεγα, την Μοσχολιού.
Και τώρα τι μουσική ακούς;
Τα πάντα ! Έχω μάθει να ακούω τα πάντα! Είμαι πολύ τυχερός γιατί έχω ακούσματα από διάφορες μουσικές!
Στη φιλαρμονική είχα ελαφρά, στη συμφωνική είχα κλασικά, στα γκρουπάκια πιτσιρικάδες παίζαμε ροκ και στα μαγαζιά λαϊκά!
Την κρητική μουσική την ανακάλυψα τα τελευταία χρόνια και αυτό το οφείλω στο Στέλιο Μπικάκη!
Αλήθεια πως ξεκίνησαν οι συνεργασίες σου;
Κατά τύχη υποθέτω! Πάντως δεν επεδίωξα τίποτα! Όλα ήρθαν από μόνα τους!
Πιστεύω ότι όποιος είναι σωστός στη δουλειά του δεν χάνεται. Από κει και πέρα πρέπει να είσαι και «άνθρωπος» για να παραμείνεις.
Με ποιους καλλιτέχνες θα ήθελες να συνεργαστείς;
Με όσους με αντέχουν και θέλουν να συνεργαστούν μαζί μου! Είναι πολλοί αλλά δεν μπορώ να πω ονόματα. Θα πρέπει πάντως να έχουμε την ίδια φιλοσοφία πάνω στη μουσική, να ταιριάζουν τα χνώτα μας ! Δεν γίνετε διαφορετικά!
“Φωνές του Νότου”; πως ξεκινήσατε η ιδέα;
Οι “Φωνές του Νότου” είμαστε μια ομάδα μουσικών και τραγουδιστών από όλη την Κρήτη. Ξεκινήσαμε πριν τέσσερα χρόνια περίπου, για να κάνουμε κάτι άλλο,
κάτι διαφορετικό πάνω στη μουσική. Είναι πάντως κάτι το καινούργιο στη Κρήτη, και είμαστε πολύ περήφανοι! Ήρθε και η συνεργασία μας με το Τρίφωνο και τη Λίνα Νικολακοπούλου και μας ενίσχυσε την αυτοπεποίθηση!
Φαίνεται ότι το παλεύουμε πάντως, γιατί υπάρχει πολύ ανταπόκριση και από συναδέλφους και από τον κόσμο! Προσωπικά πάντως είναι η «αποτοξίνωση» μου από τη νύχτα! Έτσι το βλέπω!
Και η ενορχήστρωση πως προέκυψε;
Η ενορχήστρωση βασικά προέκυψε από την ανάγκη να φτιάχνω τα τραγούδια μου όπως θέλω εγώ! Αλλά και να μην είναι δικό μου τραγούδι, εκείνη τη στιγμή δημιουργείς κάτι.
Μαζί φυσικά με τους συντελεστές του εκάστοτε τραγουδιού. Είναι η μεγάλη μου τρέλα το studio! Κλείδωσε μέσα και πέτα τα κλειδιά!
Από’ τι φαίνεται αγαπάς πολύ αυτό που κάνεις;
Φυσικά δεν μπορείς να το κάνεις αυτό, αν δεν το αγαπάς! Δεν γίνετε αλλιώς! Άμα δεν υπάρχει αγάπη και μεράκι για αυτό που κάνεις καλύτερα μην το κάνεις καθόλου!
Μουσικός, Συνθέτης, Δάσκαλος, Ενορχηστρωτής, Φωνές του Νότου, Στέλιος Μπικάκης…μα πως τα προλαβαίνεις όλα αυτά; Προσωπικός χρόνος σου μένει καθόλου με την οικογένειά σου;
Κακά τα ψέματα, όχι όσος χρειάζεται. Η δουλειά αυτή δεν σου αφήνει πολλά περιθώρια. Και όποιος λέει ότι προλαβαίνει και τα δυο, ή στο ένα δεν θα είναι όπως πρέπει ή στο άλλο! Προσπαθείς πάντα βέβαια να τρέξεις, να προλάβεις ,άλλα έχω την αίσθηση ότι ποτέ δεν φτάνει!
Πως περνάς τον λίγο ελεύθερο προσωπικό σου χρόνο; και τι προσπαθείς να κάνεις για να φεύγεις από την ένταση της δουλειάς;
Όχι τίποτα ιδιαίτερο. Να χαλαρώσω όπως μπορώ. Το θέμα είναι να βρεις ελεύθερο χρόνο!
Αυτή την περίοδο συνεργάζεσαι με τον Στέλιο Μπικάκη; Μίλησέ μας λίγο αυτή τη συνεργασία;
Πιστεύω ότι εδώ έχει ισχύ η λέξη συνεργασία! Με το Στέλιο πιστεύω ότι έχουμε «δέσει» απόλυτα, ταίριαξαν τα «χνώτα» μας ,όπως είπα και πριν! Και παίρνεις, και δίνεις!
Και βασικά περνάμε καλά! Και πίστεψε με έχει μεγάλη σημασία αυτό στη δουλειά μας! Είμαι δυο χρόνια τώρα, αλλά παίζαμε και παλιότερα μαζί!
Όσο παράξενο και αν φάνει, πρώτη φορά παίξαμε μαζί σε συμφωνική ορχήστρα! Όταν χρειάστηκε λύρα σε ένα κλασικό έργο για την Κρήτη ,ο μαέστρος ο Μπάμπης ο Πραματευτάκης
έφερε το Στέλιο, και εκεί τον γνώρισα! Σχεδόν πριν 20 χρόνια!
Υπάρχουν καλλιτέχνες που κρατούν την κρητική παράδοση;
Ναι πιστεύω ότι υπάρχουν! Αλλά είναι πολύ παρεξηγημένη λέξη η «παράδοση». Και ο καθένας την βλέπει από τη μεριά του!
Υπάρχει η άποψη ότι η «παράδοση» είναι αυτό που πήραμε από τους πατεράδες μας και δεν πρέπει να το αγγίξουμε.
Εγώ πιστεύω πάντως ότι σε αυτό που μου «παραδόθηκε» πρέπει να βάλω και τον εαυτό μου μέσα ,την «ψυχή μου» , πριν το «παραδώσω» και εγώ στα παιδιά μου!
Δηλαδή υπάρχει και μέλλον;
Σίγουρα υπάρχει μέλλον! Αφού γνωρίζω πολύ αξιόλογα παιδιά που είναι καλοί μουσικοί και που έχουν κάτι να πουν!
Από την άλλη, επειδή πλέον είναι πολύ εύκολο σήμερα να βγάλεις ένα cd ,οι περισσότεροι κοιτάζουν μόνο να «κυκλοφορήσουν» και δεν κοιτάζουν τα ίδια τα τραγούδια!
Και έχουμε φτάσει σε ένα σημείο τα περισσότερα τραγούδια να είναι ίδια…
Αλήθεια ποιους κρητικούς ξεχωρίζεις;
Δυστυχώς για όλους μας Σκορδαλός και Ροδινός δεν ξαναβγαίνουν!
Παρακάτω, ανακρίναμε τον Αντώνη…για τις αγαπημένες του συνήθειες… για να τον γνωρίσουμε καλύτερα!
Σε ποια μέρη συχνάζει, ποια τραγούδια του αρέσουν και άλλα πολλά που θα τα μάθετε παρακάτω!
Αγαπημένος καλλιτέχνης;
Παντελής Θαλασσινός
Αγαπημένο τραγούδι;
Δεν θα πω ένα, αλλά τρία! Το «Δι ‘ευχών» της Αλεξίου, το «Εderlezi» του G.Bregovic και το «Μόνο εκείνος π’ αγαπά» του Σκορδαλού. Το τελειότερο τραγούδι της μουσικής μας, κατά την γνώμη μου. Απίστευτη μελωδία.
Αγαπημένοι στίχοι;
«Με αεροπλάνα και βαπόρια».
Αγαπημένο μέρος;
Τι άλλο; Ρέθυμνο!
Αγαπημένο μαγαζί;
Αν ρωτάς για το Ρέθυμνο, έχω μια αδυναμία στο «Άστρο»!
Αγαπημένη ομάδα;
Μα θέλει και ρώτημα; Αεκάρα!!!!!!
Αγαπημένη φράση;
«Μην τρελαίνεσαι»!!!!
Αγαπημένη μαντινάδα;
Μια μαντινάδα του αείμνηστου Γ. Σταυρακάκη (Μιχαλόμπας)«Ποτέ μου δεν εσκέφτηκα πόσο καιρό θα ζήσω, μόνο τη στράτα καθαρή οπίσω μου ν’ αφήσω»!
Ιδανικό μέρος για χαλάρωση;
Όλη η Κρήτη!
Ιδανικό μέρος για ένταση;
Και πάλι όλη η Κρήτη!
Μεγαλύτερο Όνειρο;
Μουσικό; Να αξιωθώ να παίξω μια μέρα στο Ηρώδειο! Έχει απίστευτη ενέργεια αυτός ο χώρος!
Επαγγελματικοί στόχοι;
Να μην σταματήσω να μαθαίνω!
Ευχή προσωπική για το 2009;
Να χαρώ περισσότερο τα παιδιά μου!
Και μια ευχή για τους αναγνώστες;
Υγεία πάνω από όλα! Όλα τα υπόλοιπα φτιάχνουν!
Ευχαριστούμε πολύ!
